Hayal Edilen Herşeyin Gerçekleşme İhtimali Vardır

Evet, bu kış çok sert geçti... Her birimizin yüreklerine basa basa geçti... Öyle bir ülkede yaşar olduk ki; hiç tanımadığımız hayatımızda bir kere bile görmediğimiz kişilerin hikayeleri canımızı yakar oldu.. An geldi uyumaya utandık; an geldi gülmeye utandık; an geldi yaşadığımıza utandık... Bazen ağladık, bazen isyan ettik, bazen sustuk... Söylenecek söz bulamadık çünkü...

Ama ne olursa olsun devam ettik... Devam de etmeliyiz.. Bütün iğrençliklerine rağmen içimizde baharı tutuyoruz. Bahar bizim çünkü...

Hayallerimiz var bizim... Bizi biz yapan hayallerimiz... Bazen gerçekleşirler, bazen olmazlar... Tek bir hayalin olmadı diye tüm hayallerine sakın sırtını dönme... Yeni hayaller kur kendine... Baktın beceremiyorsun, umutsuzluğa düştün o zaman sanata sarıl... 

Senin için yeni hayaller, yeni "sen"ler gizli orda...

Daha önce de dediğim gibi; hayat şiirlerde saklı... Edebiyatta saklı... Müzikte saklı... Sinemada saklı... 

İki saatliğine de olsa gerçeklerden terk-i diyar etmek istiyorsan işte orada sinema var... Bu kadar patırtı gürültünün içinde kendinle başbaşa kaldığın yerdir sinema.. Karanlığın tarifsiz yatıştırıcı yanı var.. Seni kendi gerçeğinden alıp kendi dünyasına kaçırır... İyi ki sinema var..

Bunaldığında takıyorsun kulaklığını ve  dünya dışarıda kalıyor... Niye bazen müziğin sesini açarız? Kendi iç sesimizi duymamak için, yetmezse daha da açarız... Müzik yetmeli bize... İyi ki müzik var...

İyi ki kitaplar var...

Bir kitap zihnimizde yeni bir dünyanın kapılarını açar.. İnsan aslında kalabalıklar içinde yalnızdır; çevresinde ne kadar çok insan olursa olsun hayalleriyle, özlemleriyle ama en çok korkularıyla yalnızdır... En yakınına bile söyleyemediği o iç sesiyle; hatta belki yüksek sesle kendine bile diyemedikleriyle... O yüzdendir ki aslında insan yalnızken bile içi bir sürü fikirle, duyguyla akıp taşan okyanus gibi kalabalıktır... Hepimiz kaçıp gitmek isteriz ya hani... Hep bir limana sığınmak isteriz... Neden? İnsan kendi hariç her hayatı yaşamak ister çünkü... Başka bir hikayede kendini bir karakterle özdeşleştirir ya da özenir onun gibi olmak ister... Kendi hayatını sevmediği için değil belki... Bazen sadece sahip olduklarına şükretmek bazen de belki daha iyisini hayal edebilmek için... İşte kitaplar bu yüzden var... Bizi olmak isteyeceğimiz yeni hikaye kadınlar/erkekler ile tanıştırır... Hayal kurmayı öğretir... Her zaman her yerde bir fırsat yaratın kendinize ve kitap okuyun... Misal, hergün 15 dakika kitap okuyarak başlayabilirsiniz.... 15 dakika nedir ki diye küçümsemeyin sakın... Bir ayın sonunda hergün 15 dakika kitap okuyan biri ile hiç okumayan biri aynı olur mu sizce? 

 Sokakta görsen "merhaba" bile demeyeceğin kişiler yüzünden hayatınızı ıskalamayın, ıskalamayalım... Daha fazla hayatımızdan çalmalarına izin vermeyelim... 

Bize belki de yeni hayaller gerek... Şarkıdaki gibi "yeni bir ben lazım" belki de her birimize...

İşte başka hikayelere bu yüzden ihtiyaç var...

Unutmayın; hayal edilen herşeyin gerçekleşme ihtimali vardır...