SARAH JIO || GÜNDÜZSEFASI

Şikayet etmeden, pişmanlık duymadan, hala hayallerin peşinden koşmaya inanıyorum 

Evet, yine bir Sarah Jio kitabı ile biraradayız. Gündüzsefası, Sarah'ın okuduğum 6.kitabı. Her yazarın bir tarzı vardır. Ki daha önceki yazılarımda da defalarca belirttiğim gibi; Sarah Jio, geçmişteki bir sır perdesine sahip olayı, günümüzde araştırma şansına sahip acısı olan meraklı biriyle harmanlıyor ve bir şekilde hayatın zorluklarının üstesinden gelebileceğimizi söylüyor. 

Gündüzsefası'nda yazar, Seattle'ın meşhur "Yüzen Evlerinde" 50 yıl arayla yaşanan 2 farklı olayı ve birbiriyle olan bağlarını anlatıyor.

İçinde bulunduğu depresyondan ve yaşadığı büyük bir trajedinin  izlerinden kaçmak isteyen Ada, New York'tan Seattle'a giderek bir yüzen ev kiralar. 

       Seattle - Union Gölü - Yüzen Evler

Ada evinde eski bir sandık bulur. Sandığın Penny Wentworth’a ait olduğunu öğrenir. 

Ada Penny'nin bir gece ortadan kaybolduğunu ve ondan bir daha haber alınamadığını öğrenince şaşırır. Ada diğer ev sakinlerine Penny’e ne olduğunu sorduğunda hiç kimse konuşmak istemez. Tekneler Caddesi sakinleri yıllar önce bir anlaşma yapmış ve sırlarını koruyacaklarına dair söz vermişler. Ada araştırma ihtiyacı hisseder. Böyle böyle hikaye ilerliyor.

Ada, Penny'in gizemini çözmeye çalışırken, kendi geleceğini ördüğünün farkında değildir.

Her ne kadar en çok eleştirdiğim Sarah Jio'nun hep aynı tarzda yazması olsa da, ben sevdim bu hikayeyi-) İnsanın içine işleyen bir yanı vardı. Sıcacık. Daha ilk sayfalarından sizi içine alıyor. Okurken kendimi Tekneler Caddesi'nde Penny'nin evinin verandasında hissettim.  

Kitaba dair tek eleştirim; sonuç kısmının bazı bazı mantığa oturmaksınız çok hızlı ilerlemesi idi. Kitabın son 10 sayfasında hem çok acemice bağlamalar hem çok hızlı geçişler olduğunu gördüm. 

Tek spoiler, Collin'e dair finali gereksiz buldum. 

Tekneler Caddesi'nden Esther Johnson'a selam etmesini sevdim.

Belki hep aynı tarz okumaktan sıkılan birisiniz. Belki Sarah Jio'yu sevmiyorsunuz bile. Ama şunu bilmelisiniz ki, bu kitabı okurken bunu önemsemeyeceksiniz; çünkü gerçekten çok güzel.

Tenime değen bir meltem rüzgarı gibiydi Gündüzsefası. Iyi ki okumuşum.

Sevgiyle kalın!