Sarılıp uyumak istediğin.. Öpersin, koklarsın, gittiğin her yere götürürsün, tanıdığın tanımadığın herkese hediye edersin, herkes tanışmalı bu satırlarla dersin.. Hem okumak için bir an evvel sayfaları çevirirsin, hem bitecek diye korkarsın.
İşte Elif Key böyle bir kitap yazmış. Ne de güzel yazmış, iyi ki yazmış, hep yazsın, hep..
Bazılarını birkaç kez okudum. Yavaş yavaş, sindire sindire.. Ve biliyorum ben yine okuyacağım. Dönüp dönüp okuyacaklarım var.
Sanki beni tanırcasına yazmış "anlatınca komik olmayacak"ı..:)
Kitabın başında; "Umarım altını çizeceğiniz kıymette birkaç kelime, birkaç cümle vardır." demiş bütün mütevazilliği ile...
İçinde o kadar çok altı çizilesi cümleleri var ki.. Hangisini yazayım buraya.. Ayıramam ki birbirinden..
Ama yine de size bir kıyak:)
"Hayatın veremediği bütün sözleri sen vereceksin. Verdiğin sözleri hep sen tutacaksın. Çok kırılacaksın. Ondan beklemediğin ondan gelecek. Ama kursağında kalan sözleri hiç sarf etmeyeceksin."
Hala cüzdanında yara bandı taşıyanlara, kitap okurken altını çizenlere, vapura binenlere, anneannelere, çocukluğunun masumiyetine sımsıkı sarılanlara, 1 dakika ile otobüsü kaçıranlara, Berkin'e, "bugün de geçti" diyenlere, unutursak kalbimiz kurusun diyenlere, her şeye rağmen umudu olanlara....
Selam Olsun!!!!
İyi ki varsınız!!
İyi ki varız!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder