Bugün size yaklaşık 2 ay önce okuduğum ama yazmaya yeni fırsat bulduğum kitabımdan bahsedeceğim.
Biz niye bu kadar geç tanıştık Hermann Hesse?
Düşler bahçesinde bir ev Rosshalde.
Ama cennette bile sürgün hayatı yaşamak. Cennetten bile kaçmayı arzulamak; kendi dünyana, sanata kaçmak.
Alman Edebiyatının önde gelen yazarlarından Hermann Hesse'nin "Rosshalde" adlı eseri bana çok gerçek, çok hayatın içinden geldi.
Kitap parçalanmış bir ailenin öyküsünü anlatıyor. Aynı evde birbirine yabancı karı koca, anlaşamadığı için babası tarafından yatılı okula gönderilen evin büyük oğlu ve evin tek neşe kaynağı küçük oğul...
Kitabın arka kapağında Hesse'in hayatına dair otobiyografik izler taşıdığını yazıyor. Psikolojik yönü ağır basan, hazin bir öykü. Elimden neredeyse hiç bırakmadan bir günde okudum.
Hermann Hesse'nin öyle sade, öyle duru bir anlatımı var ki, hiç klasik bir eser okuyormuşum gibi hissetmedim. Özellikle doğa betimlemeleri çok güzel.
Hesse'i tanımak ve tadına varmak için Rosshalde'yi okuyun derim.
"İnsan karşılaştığı olayları çocukluğunda tüm derinliği ve tazeliğiyle yaşar ancak, yani on üç-on dört yaşına kadar, ondan sonra hazırdan yer, çocukluğundaki yaşantılarla beslenir hep."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder