Sahilde.
Kayalıklardayız.
Senle ben.
Yan yana.
Seyre dalmışız denizi.
Oturup Ada'ları seyredelim seninle, hiç gidemediğimiz adaları. Şaşırıp başka adalarda indiğim, yanlış yollara sapıp Edirne'ye gittiğim zamanları anlatırım sana. Denizde, yollarda kaybolduğum günleri.
Gülümsemenden çok gülüşlerini anlatırım sana.
Yazdıklarından çok, söylemeye çalıştıklarını anlatırım sana.
Sende ben gibisin. Yanlış anlaşılıyorsun. Kelimelerle öyle dans ediyorsun ki, kayboluyorsun. Ben sözlerimde kayboluyorum.
Laf yetiştirme telaşına gireriz. Aynıyız ya senle. Kızarız, söyleniriz, bağırırız. Aynı anda susup güleriz. Gülüşlerimiz birbirine karışır. Hayat durur o an.
Balıkçılara bakarız sonra. Sessizce seyrederiz denizi.
Gök, yıldızlar, gece, dolunay, deniz, mavi, Adalar ve sen.
Her şey ilk kez tamamdır.
Tüm parçalar birbirini bulmuştur.
"Niye bu kadar geç kaldın" derim.
"Ben seni bulamazdım ki. Sen niye bu kadar bekledin?" dersin.
27 Ekim 2015 Salı
Senle Ben
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Yazını çok beğendim tekrar tekrar okudum. Çok güzel olmuş :-)
YanıtlaSilCok teşekkür ederim.) mutlu ettiniz beni.)
Sil